Opštinska vlast u Srbobranu odlučila je da za usluge preduzeća “Eko vet plus” koje se bavi spaljivanjem životinjskog otpada izdvoji gotovo devet miliona dinara, što je čak devet puta više nego što je za istu uslugu planirano u glavnom gradu Srbije Beogradu!? A Srbobran, koji se prostire na teritoriji od tri naselja, desetostruko je manji od prestonice. Drastično veće iznose od Beogarda za 2019. godinu već su izdvojili Bačka Palanka, Bečej, Bački Petrovac, čime je nastavljeno slivanje vrtoglavih milionskih iznosa u “Eko vet plus”, preduzeće povezano sa Srpskom naprednom strankom (SNS).
Kako je VOICE pisao, od kraja 2017. godine – kada je ovo preduzeće osnovano – kroz ekspresno sprovedene javne nabavke je više od trećine opština u Vojvodini unapred platilo uslugu spaljivanja nepoznatih količina životinjskih leševa u tek postavljenom pogonu u ataru Vrbasa. Za kratko vreme, “Eko vet plus” koji je za godinu dana promenio tri formalna vlasnika, a koji su svi povezani sa SNS-om, ostvario je prihod veći od milion evra. Međutim, za više od godinu dana, javnosti su ostale nepoznate količine prikupljenih leševa sa javnih površina vojvođanskih opština.
Novi ugovor, vredan gotovo devet miliona dinara (7,3 miliona dinara bez PDV-a), dodeljen je toj spalionici iz Vrbasa godinu dana nakon što su čelnici opštine Srbobran potpisali prethodni ugovor iste vrednosti. Tada je ugovor potpisan sa Todorom Šimpragom, tadašnjim vlasnikom “Eko vet plusa” i istovremeno članom Opštinskog veća, o čemu je VOICE pisao. Šimpraga je istog dana kada ga je VOICE pozvao da prokomentariše naša otkrića – podneo ostavku, a uskoro je i vlasništvo nad preduzećem prešlo na izvesnog Savu Milovića.
Obaveštenje o dodeljivanju novog ugovora “Eko vet plusu” osvanulo je na portalu javnih nabavki 28. marta, nakon što je završeno zasedanje lokalnog parlamenta, drugo koje lokalna opozicija bojkotuje. Opština Srbobran prostire se na nešto više od 26 hiljada hektara i ima tri naseljena mesta: Srbobran, Turiju i Nadalj. Javna nabavka procenjene vrednosti od gotovo 10 miliona dinara odnosi se na uklanjanje životinjskih leševa sa javnih površina i malih poljoprivrednih gazdinstava, to jest ne uključuje farme i industrije, kojih – doduše – gotovo i da nema u srbobranskoj opštini.
Gotovo identičan iznos polovinom marta izdvojila je i opština Bačka Palanka (8.070.000 miliona dinara bez PDV-a), koja je takođe dodelila ugovor jedinom ponuđaču – “Eko-vet plusu”.
Bačkopalanačka opština prostire se na 14 naseljenih mesta na površini od nešto više od 56 hiljada hektara, što je gotovo 10 puta manje od prestonice koja se sastoji od 17 opština na površini većoj od 332 hiljada hektara. Bačka Palanka će za usluge uklanjanja životinjskog otpada spalionici u Vrbasu platiti oko 9,6 miliona sa PDV-om, dok je za istu uslugu Beograd JKP Veterini platiti milion dinara.
Četiri puta više od prestonice platiće za spaljivanje životinjskih leševa Bečej i Bački Petrovac. Opština Bački Petrovac dodelila je “Eko vet plusu”, kao jedinom ponuđaču, ugovor vredan više od četiri miliona dinara (3,4 miliona bez PDV-a). Opština ima još tri naseljena mesta, tako da će Bački Petrovac, Gložan, Kulpin i Maglić pojedinačno za ovu uslugu platiti koliko i glavni grad Srbije. U Bečeju, koji ima četiri seoska naselja, opštinski čelnici su početkom godine za uslugu uklanjanja i spaljivanja životinjskog otpada za samo četiri meseca važenja ugovora izdvojili više od četiri miliona dinara (3,6 miliona bez PDV-a).
Prema podacima Uprave za javne nabavke, trenutno su u toku pozivi za uslugu spaljivanja životinjskog otpada u opštinama Temerin, Bač i Beočin.
Inače, kako je VOICE već pisao, vojvođanske opštine su još krajem 2017. godine kratkoročnim ugovorima sa tek osnovanom spalionicom, u to privatno preduzeće prelili više od 50 miliona dinara. Ovaj iznos je tokom 2018. godine, istovetnim javnim nabavkama u 19 opština u Vojvodini na koje se odazvalo novoosnovano preduzeće kao jedini ponuđač, porastao na gotovo milion evra.
Osnivač i aktuelni vlasnik spalionice povezani preko partijskog udruženja
Nakon što je polovinom 2017. godine Branislav Radišić, bivši rukometaš Vojvodine, osnovao “Eko vet plus” čije je sedište u Novom Sadu bilo obeleženo tek jedva vidljivom papirnom ceduljicom, 2018. godine, preduzeće je prvo prešlo u vlasništvo Todora Šimprage, poverenika SNS-a i člana Opštinskog veća u Srbobranu, da bi ga potom preuzeli javnosti nepoznati Sava Milović iz Novog Sada i Jasmina Stojadinović iz Beograda.
Promene vlasništva nad preduzećem sa imovinom od oko 22 miliona dinara i višemilionskim prihodom, za manje od godinu dana izvršene su sa ulogom od svega 10 hiljada dinara.
U martu ove godine Sava Milović postao je apsolutni vlasnik spalionice u Vrbasu. Prema istraživanju VOICE.a, Sava Milović povezan je sa Branislavom Radišićem, osnivačem “Eko-vet plusa”, preko novosadskog udruženja “Agropolis”, u kome su obojica bili zastupnici.
Kako je VOICE već pisao, udruženje “Agropolis” se za manje od šest meseci od osnivanja preko svoje FB stranice i sajta pohvalilo finansijskom podrškom Gradske uprave za sport i omladinu i Pokrajinskog sekretarijata za energetiku.
Uticaj funkcionera SNS-a iz vojvođanske prestonice, o kojem je VOICE pisao ranije, postao je očigledan kada je više od trećine opština u Vojvodini sklopilo ugovore po astronomskim iznosima sa debitantskim preduzećem, pritom zanemarujući državne kafilerije, koje istu uslugu pružaju po kilogramu i to po ceni od 22 dinara sa PDV-om, i to po preuzetim i izvaganim količinama.
Ranka Ivanoska (VOICE)
